Toen we met een paar mensen een wereldmuziekfeest wilden organiseren, eind jaren 80, en aanklopten bij het Noorderligt was er aanvankelijk niet zoveel animo. 'Je kunt de zaal huren,' was de reactie. Dezelfde reactie kregen we bij de schouwburg.

'Waarom doen we het niet in de open lucht?' vroeg ik op een bepaald moment. Ik had wat ervaring met kleine buitenfestivals. Dus gingen we op zoek naar een leuke locatie. Het eerste idee was het Wilhelminapark, maar dat werd snel te klein voor onze plannen. Daarna dachten we aan het Stadspark achter de Schouwburg. Maar ook daarvoor groeiden onze plannen te hard. Het werd uiteindelijk het Leypark en toen ze dat hoorden hadden Piet, Fons, Frank en Willem er wel oren naar. Het woord 'Leypark' leek een soort tovercode te zijn, iedereen werd in ieder geval wakker en Festival Mundial, toen nog het Derdewereld Festival, was geboren. De eerste jaren draaiden we trouwens alleen op de zondag.

(Ik kan me nog herinneren dat het Brabants Dagblad ons eerste persbericht over het festival plaatste met een grote foto van Zjef Naaijkens ernaast. Die had echter met dit festival niks te maken. Het was een soort Pavlov-reactie van de krant: muziek in het Leypark dat moet van Zjef zijn....).

Prachtige jaren waren het, met geweldige artiesten, we leefden er heel het jaar naar toe. Na een paar edities kwam echter het besef dat we een bepaalde groep slecht bereikten met het evenement: de jongeren. We besloten daarom de zaterdag erbij te pakken met een op jongeren gerichte programmering. Het eerste jaar met o.a. De Dijk, Hallo Venray, Urban Dance Squad en Mothers Finest. Ik gaf het de naam Pop Mundial. Maar die naam is maar één jaar gebruikt geloof ik, want mijn vrienden van het Noorderligt vonden het woord pop in die jaren te flauw en te gedateerd.

Acht jaar heb ik samen met Piet Donker (programmering) en Frank van Iersel (stagemanagement) Festival Mundial mogen organiseren. Andere mensen uit die tijd waren: Willem Vreeburg (vrijwilligerscoördinatie), Bob Vermeulen (techniek en infrastructuur) en Albert Siebelink (programmering). En natuurlijk Fons van Iersel, die nooit te beroerd was om gevraagd en ongevraagd adviezen te geven.

Voor de vormgeving was Looi Naaijkens verantwoordelijk, Niek Hermans tekende voor de fotografie en de publiciteit was uitbesteed aan Gert Jan Remmers. Verder waren er de mensen van het COS: Cees Seebregts, als coördinator van de informatiemarkt, die de eerste jaren heel erg uitgebreid was. Jos Grootzwagers, onze boekhouder, die zittend in een caravan constant geld telde dat hem vanuit de diverse bars kwam toegestroomd. Hans van Vught, ten slotte, droeg de eindverantwoordelijkheid en onderhield de relaties met sponsoren en ambtenarij.

Maar waarschijnlijk waren de belangrijkste mensen de vrijwilligers van het Noorderligt die dagenlang bezig waren met de opbouw en afbraak van het festivalterrein. En al die vrijwilligers die tijdens het festival achter de bars stonden, de artiesten opvingen en de bewaking regelden. Zonder hen had het hele festival nooit kunnen bestaan.

Toen Mundial na acht jaar werd verplaatst naar Riel en er entree geheven ging worden heb ik mijn contract met de BV Mundial opgezegd. Gelukkig pikte ook de gemeente de verhuizing naar de sportvelden buiten de stad niet en kwam Mundial een jaar later weer terug naar het Leypark.

Na deze Mundialperiode ben ik nog jaren programmeur geweest, o.a. van het Spijkpop Festival in Spijkenisse. Dat viel in hetzelfde 'vaderdag' - weekend als Festival Mundial. Bewust zo gepland om samen met Mundial (en het Roots Festival en Oerol) groepen naar Nederland te kunnen halen.

Een onbekend Krezip, met mijn zoon toen nog als drummer, was bij mijn eerste editie het openingsbandje van Spijkpop. Een twintig minuten act in het begin van de middag voor een handjevol mensen....

Geplaatst: 26 oktober 2010 door Dick Witte